«Χριστῷ συνεσταύρωμαι». Ἐδῶ εἶναι μία ἀπὸ τὶς πιὸ δυνατὲς φράσεις τοῦ ἀποστόλου Παύλου καὶ ὅλης τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Λέει ὅτι ἐγὼ εἶμαι σταυρωμένος μαζὶ μὲ τὸν Χριστό. Τί θέλει νὰ πῆ αὐτό; Αὐτὸ ἔχει δυὸ ἔννοιες, πρῶτον μὲ τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας. Μὲ τὸ Βάπτισμα, ὅταν κανεὶς κατεβαίνη μέσα στὰ νερά, εἶναι θάνατος καὶ ταφὴ καὶ ὅταν τὴν τρίτη φορὰ ἀνεβαίνη ἐπάνω, εἶναι ἀνάστασι. Καὶ τὸ δεύτερο εἶναι ὅτι ὅλα τὰ πάθη κι ὅλες τὶς ἁμαρτίες τὶς νεκρώνει κανεὶς μέσα του καὶ εἶναι νεκρὸς γιὰ ὅλες αὐτὲς τὶς πράξεις τὶς ἁμαρτωλές.

«ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». Καὶ μέσα μου ζῆ ὁ Χριστός. Καὶ μέσα μου ζῆ τὸ θέλημα τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅλες οἱ ἀρετὲς οἱ Χριστιανικὲς καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ ἀρετὴ τῆς Χριστιανικῆς ἀγάπης. Ἕνας δηλαδὴ ποὺ ἔχει φτάσει στὸ ὕψος τοῦ ἀποστόλου Παύλου δὲν μπορεῖ νὰ μισήση ἄνθρωπο καὶ δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ ἀγαπᾶ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχη καθένας, ἂς ποῦμε, τὰ πάθη τὰ διάφορα τοῦ θυμοῦ, τῆς γκρίνιας καὶ τῆς ὑπεροψίας κλπ., ἀλλὰ ἔχει μέσα του γαλήνη καὶ εἰρήνη κι ἕνα πνεῦμα γαλήνης.

«ὃ δὲ ζῶ ἐν σαρκὶ ἐν πίστει ζῶ». Λέει, ἔχω πεθάνει γιὰ ὅλες τὶς ἁμαρτίες, εἶμαι σταυρωμένος, ζῶ τὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ αὐτὸ ποὺ ζῶ, λέει, ἔχει σχέσι μὲ τὴν πίστι πρὸς τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ «τοῦ ἀγαπήσαντός με» (τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ) «καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ». Κι ἐδῶ τελειώνει τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ἔχοντας δύο ἀναφορὲς στὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ. Πρῶτον λέει ὅτι ὁ Χριστὸς μὲ ἀγάπησε καὶ δεύτερον ὅτι παρέδωσε τὸν ἑαυτό του γιὰ μένα. «τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ». Καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ βέβαια δὲν ξεχύνεται μόνο στὸν ἀπόστολο Παῦλο, ἀλλὰ σ’ ὅλο τὸν κόσμο. «καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ». Δὲν θυσιάστηκε μόνο γιὰ τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ἀλλὰ θυσιάστηκε γιὰ ὅλο τὸν κόσμο. Σὰν νὰ λέμε ὅτι ὁ Χριστὸς βρῆκε ἕνα φάρμακο καὶ τὸ φάρμακο γιατρεύει ὅλες τὶς ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς. Ὅποιος πάει στὸ φαρμακεῖο καὶ τὸ ζητήσει τὸ φάρμακο, καταλαβαίνει τί ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Καταλαβαίνει τὴν ἀγάπη καὶ τὴ θυσία τοῦ Χριστοῦ. Ὅποιος τὸ περιφρονεῖ, δὲν μπορεῖ νὰ τὸ καταλάβη αὐτό.