Ἡ 2α Δεκεμβρίου εἶναι ἡ ἑορτὴ τοῦ προφήτου Ἀββακούμ.
Ἡ 3η Δεκεμβρίου εἶναι ἡ ἑορτὴ τοῦ προφήτου Σοφονία.
Ἡ 16η Δεκεμβρίου εἶναι ἡ ἑορτὴ τοῦ προφήτου Ἀγγαίου.
Ἡ 17η Δεκεμβρίου εἶναι ἡ ἑορτὴ τοῦ προφήτου Δανιήλ.
Οἱ προφῆτες. Θὰ ποῦμε δύο λόγια γιὰ τοὺς προφῆτες. Ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σώση τὸν κόσμο χρησιμοποιεῖ διαφόρους τρόπους, χρησιμοποιεῖ καὶ διάφορα πρόσωπα. Ἀνάμεσα σ’ αὐτὰ τὰ πρόσωπα συγκαταλέγονται καὶ οἱ προφῆτες. Εἶναι οἱ προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλὰ καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη οἱ Ἀπόστολοι κι αὐτοὶ προφῆτες εἶναι καὶ πολλοὶ γέροντες ποὺ ἔχουν προφητικὰ χαρίσματα, ὅσιοι κλπ., ὅπως ὁ Μέγας Ἀντώνιος, ὁ ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ, ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς κλπ.
Οἱ προφῆτες κατ’ ἀρχὴν εἶναι τὸ στόμα τοῦ Θεοῦ. Ὅ,τι θέλει νὰ πῆ ὁ Κύριος στὸν λαό του, ἀνοίγει τὸ στόμα τῶν προφητῶν κι ὁμιλεῖ «Τάδε λέγει Κύριος». Σὲ δύσκολες ὧρες στὴν Παλαιὰ Διαθήκη δὲν ἤξεραν τί νὰ κάνουν, ὁ προφήτης ἔλεγε «αὐτὸ θὰ κάνετε». Σὲ μιὰ φάσι ἔλεγαν νὰ κάνουν συμμαχία μὲ μιὰ ὑπερδύναμι ποὺ λέγεται Βαβυλώνιοι ἢ μὲ μία ἄλλη ὑπερδύναμι ποὺ λέγονταν Αἰγύπτιοι. Τοὺς λέει ὁ προφήτης Ἠσαΐας «δὲν σᾶς συμφέρει νὰ κάνετε συμμαχία μὲ Αἰγυπτίους, θὰ ἔχετε ἄσχημες συνέπειες. Νὰ κάνετε μὲ τοὺς Βαβυλωνίους. Ἢ γινόταν μιὰ μάχη καὶ τὰ στρατόπεδα τοῦ Ἰσραὴλ ἦταν σὲ μιὰ περιοχὴ ποὺ ἤτανε δίψα καὶ θὰ πεθαίνανε ἀπὸ τὴ δίψα κι αὐτοὶ καὶ τὸ ἱππικὸ καὶ βρέθηκε ἕνας προφήτης καὶ τοὺς εἶπε πῶς νὰ ἐνεργήσουνε καὶ βρῆκαν νερὸ καὶ ἤπιαν καὶ ξεδίψασαν. Ἐπίσης οἱ προφῆτες ἔκαναν ἔλεγχο, ὅταν ὁ λαὸς πήγαινε στὴν εἰδωλολατρία κι ὅταν ὁ λαὸς ἔπεφτε στὴν ἁμαρτία καὶ πολλὲς φορὲς χρησιμοποιοῦσαν καὶ σκληρὴ γλῶσσα.
Λοιπὸν οἱ προφῆτες ἦταν τὸ μάτι τοῦ Θεοῦ. Δεύτερον, οἱ προφῆτες ἦταν τὸ μάτι τοῦ Θεοῦ. Ἔβλεπαν παρελθόντα, τὰ βάθη τοῦ παρελθόντος. Ὁ προφήτης καὶ βασιλεὺς Δαβὶδ ἔβλεπε πὼς ἦταν ἡ γῆ στὶς πρῶτες φάσεις. Ποὺ ἤτανε γεμάτη νερὰ καὶ κατέβαιναν τὰ νερὰ πρὸς τὰ κάτω, κάτι ἀνάλογο κι οἱ ἐπιστήμονες οἱ γεωλόγοι καὶ σιγὰ σιγὰ παρουσιάζονταν, ξεπρόβαλλαν τὰ βουνά. «Ἀναβαίνουσιν ὄρη καὶ καταβαίνουσιν πεδία». Δηλαδὴ στὰ βάθη τοῦ παρελθόντος.
Ἔβλεπαν τὰ παρόντα τὰ ὁποῖα ἦταν σὲ μακρινὲς ἀποστάσεις. Ἔψαχνε ὁ Σαοὺλ νὰ βρῆ τα γαϊδούρια τοῦ πατέρα του ποὺ τά ’χε χάσει, ἔφαγε τὸν κόσμο. Ἦρθε ὁ προφήτης Σαμουὴλ καὶ τοῦ λέει «αὐτὸ θὰ κάνης» καὶ λύθηκε τὸ θέμα. Ἔβλεπαν τὰ μέλλοντα. Ἔβλεπαν τί θὰ γίνη σ’ ἑκατό, διακόσια, χίλια, δύο χιλιάδες χρόνια κλπ. Ὁ προφήτης Ἠσαΐας εἶδε ὅτι ἡ Βαβυλῶνα, ἡ ὁποία ἤτανε ὀχτὼ φορὲς μεγαλύτερη ἀπ’ τὸ Παρίσι, χάνεις τὸ μυαλό σου δηλαδή, τῆς ὑπερδυνάμεως ἡ πρωτεύουσα, θά ‘ρθη μιὰ ἐποχή, λέει, ποὺ δὲν θὰ ὑπάρχη τίποτε ἀπὸ τὴ Βαβυλῶνα, θὰ ἐξαφανισθῆ ἐντελῶς. Δὲν μπορεῖς νὰ τὸ πῆς εὔκολα γιὰ μιὰ πόλι τεραστίων ἐκτάσεων καὶ διαστάσεων. Καὶ πράγματι, ὅπως τὸ εἶπε ἔτσι καὶ ἔγινε.
Ἔβλεπαν τί θὰ γίνη μὲ τὸν Μεσσία, τὸν Χριστό. Εἶπαν πάρα πολλὲς προφητεῖες. Ὁ προφήτης Ζαχαρίας εἶδε αὐτὸ ποὺ γιορτάζουμε ἐμεῖς τὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων. Ὁ προφήτης Μιχαίας εἶδε ποὺ ὁ Χριστὸς θὰ γεννιόταν στὴν Βηθλεέμ. Ὁ προφήτης καὶ βασιλεὺς Δαβὶδ εἶδε τὴν Σταύρωσι τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν περιέγραψε. Κάρφωσαν, λέει, τὰ χέρια μου καὶ τὰ πόδια μου. Ὁμιλεῖ ἐκ μέρους τοῦ Μεσσία. Τὸ εἶδε καὶ ὁ Ἠσαΐας. Ἐπίσης ὁ προφήτης Δαβὶδ εἶδε τὴν Ἀνάληψι τοῦ Χριστοῦ.
Καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη ἔχουμε προφητεῖες. Ὁ Κύριος εἶπε μιὰ προφητεία γιὰ τὴν Καπερναούμ. Ἡ Καπερναοὺμ ἦταν ἡ μεγαλύτερη πόλις τῆς βόρειας Παλαιστίνης, τῆς Γαλιλαίας. Καὶ ἦταν ἡ πόλις ποὺ ἔκανε καὶ τὰ πιὸ πολλὰ θαύματα ὁ Χριστός. Καὶ λέει, «ἐσύ, Καπερναούμ, ποὺ σὲ ἐτίμησα καὶ σὲ ἀνύψωσα στὸν οὐρανό, θὰ βουλιάξης μὲς στὸν ἅδη, θὰ ἐξαφανιστῆς». Ὑπήρχανε μικρὰ χωριὰ τότε, ὑπάρχουν ἀκόμα. Ἀπὸ τὴν Καπερναοὺμ δὲν ὑπάρχει τίποτα, μόνο κάτι ἐρείπια μιᾶς συναγωγῆς.
Στὴν Καινὴ Διαθήκη ἔχουμε τὸν ἅγιο Ἰωάννη στὴν Ἀποκάλυψι κι ἔχει πάρα πολλὲς προφητεῖες. Ἀναφέρεται γιὰ τὴ μόλυνσι τοῦ περιβάλλοντος καὶ τῆς ἀτμόσφαιρας. Αὐτὰ τὰ γράφει στὸ ὄγδοο κεφάλαιο τῆς Ἀποκαλύψεως. Καὶ ἐμμέσως γιὰ τὴν τηλεόρασι. Τί λέει γιὰ τὴν τηλεόρασι; Λέει, ὅταν θὰ στείλη ὁ Θεὸς τοὺς δύο προφῆτες νὰ πολεμήσουν τὸν Ἀντίχριστο, ποὺ εἶναι ὁ προφήτης Ἠλίας κι ὁ προφήτης Ἐνὼχ αὐτοὶ οἱ δύο ποὺ δὲν ἔχουν πεθάνει, στὴν ἀρχὴ θὰ κάνουν τὴν μαρτυρία τους, θὰ ποῦνε ὅ,τι πρέπει νὰ ποῦνε καὶ στὸ τέλος ὁ Ἀντίχριστος θὰ τοὺς θανατώση καὶ θὰ ἀφήση τὰ πτώματά τους στὴν πλατεῖα τῶν Ἱεροσολύμων. «καὶ βλέπουσιν ἐκ τῶν λαῶν καὶ φυλῶν καὶ γλωσσῶν καὶ ἐθνῶν τὸ πτῶμα αὐτῶν ἡμέρας τρεῖς καὶ ἥμισυ». Πῶς μπορεῖ νὰ εἶναι δύο σώματα σὲ μιὰ πλατεῖα καὶ νὰ τὰ βλέπουν ὅλοι οἱ λαοὶ κι οἱ φυλὲς τῆς γῆς; Ἐμμέσως προφητεύεται ἡ τηλεόρασι. Παλαιότερα, πρὶν βγῆ ἡ τηλεόρασι, θὰ ἔλεγε κάποιος ποὺ ἦταν κακόπιστος: «Μά, τί ἀνοησίες γράφει αὐτὸ τὸ βιβλίο! Πῶς μπορεῖ νὰ γίνη αὐτό;»
Οἱ προφῆτες εἴχανε ὄχι μόνο τὸν τρόπο τὸν ἁπλό τῆς ἐνεργείας ν’ ἀνοίγουν τὸ στόμα καὶ νὰ λένε κάτι, ἀλλὰ ἔκαναν καὶ συμβολικὲς πράξεις. Σᾶς ἀναφέρω μόνο μία. Ὁ προφήτης Ἠσαΐας τρία χρόνια γυρνοῦσε γυμνὸς καὶ ξιπόλυτος στοὺς δρόμους τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ δὲν μιλοῦσε. Κι ὅταν κανεὶς ἤθελε νὰ μάθη γιατί τὸ κάνει αὐτό, λέει «μὲ τὶς ἁμαρτίες ποὺ κάνετε, ἔτσι θὰ σᾶς πάρουν αἰχμαλώτους στὴ Βαβυλῶνα». Γινόταν ἔτσι πιὸ ἐντυπωσιακὴ καὶ αἰσθητὴ ἡ προφητεία. Οἱ προφῆτες ἐπίσης εἶχαν ἀφοβία. Δὲν ἐφοβοῦντο, ἔστω κι ἂν κόστιζε τὴ ζωή τους οἱ ἐνέργειες ποὺ ἔκαναν. Ὁ προφήτης Ἠλίας ἦρθε σὲ σύγκρουσι ἀπευθείας μὲ τὸν Ἀχαὰβ καὶ τὴν Ἰεζάβελ. Καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἦρθε σὲ σύγκρουσι μὲ τὸν Ἡρώδη.
Τελειώνοντας νὰ ποῦμε ὅτι πρέπει νὰ ἀγαποῦμε τοὺς προφῆτες, νὰ τοὺς μελετοῦμε, νὰ ἀποστηθίσουμε καὶ μερικὰ ὡραῖα ἐκεῖ ρητὰ ποὺ λένε καὶ λόγια «ἰάσασθαι ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν». Λέει ὁ Ἠσαΐας ἐκ μέρους τοῦ Μεσσία ὅτι θὰ ἔρθω ἐγὼ ὁ Μεσσίας, γιὰ να γιατρέψω αὐτοὺς ποὺ εἶναι συντρίμμια στὴν ψυχή, γιὰ νὰ ἀπαιχμαλωτίσω αὐτοὺς ποὺ εἶναι αἰχμάλωτοι στὴν ἁμαρτία, γιὰ νὰ φωτίσω αὐτοὺς ποὺ εἶναι τυφλοί. Καὶ τέλος νὰ ζητοῦμε καὶ τὶς πρεσβεῖες τους. «Ἅγιε προφῆτα Ἠλία, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν». Αὐτὰ ἤθελα νὰ πῶ σὲ σχέσι μὲ τὶς πολλὲς προφητικὲς ἑορτὲς ποὺ ὑπάρχουνε τὸν Δεκέμβριο.
