Οἱ Μυροφόρες γυναῖκες εἶναι κατ’ ἀρχὴν ἡ Παναγία, ἡ Μητέρα τοῦ Χριστοῦ, μετὰ εἶναι ἡ Μαρία ἡ λεγομένη τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωσῆ. Δηλαδὴ στοὺς δώδεκα ἀποστόλους ἤτανε δύο ποὺ εἴχανε τὸ ὄνομα Ἰάκωβος, ὁ Ἰάκωβος ὁ μεγάλος κι ὁ Ἰάκωβος ὁ μικρός. Κι αὐτὴ λεγότανε Μαρία ἡ μητέρα τοῦ Ἰακώβου τοῦ μικροῦ ἢ μητέρα τοῦ Ἰακώβου καὶ τοῦ Ἰωσῆ. Μιὰ ἄλλη ἀπὸ τὶς μυροφόρες ἦταν ἡ Σαλώμη. Σαλώμη στὰ ἑλληνικὰ σημαίνει εἰρήνη. Καὶ Σαλωμών, Σαλμών, εἰρηνικὸς καὶ ὅταν χαιρετᾶνε στὴ Μέση Ἀνατολὴ λένε σαλώμ, δηλαδή εἰρήνη σὲ σένα. Αὐτὴ εἶχε δυὸ μεγάλους ἀποστόλους, τὸν σώφρονα Ἰωάννη, τὸν Θεολόγο ποὺ ἔγραψε τὸ Εὐαγγέλιο, καὶ τὸν Ἰάκωβο, ἤτανε ἡ γυναῖκα τοῦ Ζεβεδαίου. Ἐπίσης στὶς Μυροφόρες ἤτανε καὶ μιὰ ἄλλη ἡ γυναῖκα ποὺ λεγότανε Ἰωάννα. Αὐτὴ ἤτανε γυναῖκα ἑνὸς ἀξιωματούχου στὴν αὐλὴ τοῦ Ἡρώδη ποὺ λεγότανε Χουζᾶς. Καὶ ἤτανε καὶ ἄλλη μιὰ ποὺ λεγότανε Σωσάννα καὶ μερικὲς ἄλλες ποὺ δὲν ἀναφέρονται τὰ ὀνόματά τους.
Αὐτὲς λοιπὸν ἀγαπούσανε πάρα πολὺ τὸν Χριστὸ καὶ ὅπου πήγαινε ἀκολουθοῦσαν ἀπὸ πίσω. Ξεκίνησαν ἀπὸ τὴν Γαλιλαία, ὅταν εἶχε θαύματα καὶ μεγαλεῖα ὁ Χριστός, ἦταν γεμᾶτες χαρά, ὅταν εἶχε ὅμως θλίψεις καὶ πάθη καὶ Γολγοθᾶ, εἶχαν μεγάλη θλῖψι. Δὲν ἀπεμακρύνθηκαν καθόλου ἀπὸ τὸν Σταυρό, δὲν ἀπεμακρύνθηκαν καθόλου ἀπὸ τὸν τάφο, ἐνῶ οἱ μαθητὲς εἶχαν ἐξαφανιστῆ, αὐτὲς ἔρχονται πρῶτες γεμᾶτες μὲ ἀρώματα στὸν τάφο καὶ φάνηκαν ἀνδρειότερες οἱ γυναῖκες ἀπὸ τοὺς ἄνδρες.
Καὶ λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἔγινε μία ἐπανόρθωσις. Ἀπὸ τὴ γυναῖκα, ἀπὸ τὴν Εὔα ξεκίνησε τὸ μήνυμα τῆς λύπης καὶ τῆς καταστροφῆς καὶ ἀπὸ τὶς γυναῖκες, τὶς Μυροφόρες ἦρθε τὸ μήνυμα τῆς χαρᾶς καὶ τῆς Ἀναστάσεως. Ἀξιωθήκανε νὰ δοῦνε τοὺς ἀγγέλους τῆς Ἀναστάσεως, νὰ πάρουνε μήνυμα ὅτι ἀνέστη ὁ Χριστός, μήνυμα ὅτι πρέπει νὰ πᾶνε στὴ Γαλιλαία ὁ Χριστὸς μὲ τοὺς μαθητές του, μήνυμα ὅτι ἔγινε ἀδελφοσύνη οὐρανοῦ καὶ γῆς πρὸς τὸν Πατέρα καὶ πατέρα ὑμῶν». Δηλαδὴ εἴμαστε ἀδέλφια καὶ κληρονομοῦμε τὸν οὐρανὸ καὶ κληρονομοῦμε μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸ τὴν κληρονομία τοῦ Πατρός.
Καὶ εἴδανε ἀγγέλους, εἴδανε τὸν ἴδιο τὸν Χριστὸ πρῶτες αὐτές, δὲν τὸν εἴδανε οἱ μαθητὲς τὸν Χριστὸ πρῶτοι ἀλλ’ αὐτὲς καὶ σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἐνῶ κάθε μιὰ τὴν γιορτάζει ξεχωριστά, σήμερα τὶς γιορτάζει ὅλες μαζί. Καὶ μαζὶ μ’ αὐτὲς ἑορτάζει καὶ τὸν ἅγιο Ἰωσὴφ καὶ τὸν Νικόδημο, οἱ ὁποῖοι ἐνταφίασαν τὸν Χριστό. Ὅ,τι χρήματα εἶχαν τὰ ἔδωσαν καὶ ἀγόρασαν ἕνα πολύτιμο ἄρωμα, σμυρναλόη, κάπου τριαντατρία κιλὰ ἄρωμα, γιὰ νὰ ἐνταφιάσουν τὸν Χριστό.
(ἀπόσπασμα ἀπὸ κήρυγμα τοῦ μακαριστοῦ πατρός)